Klachten / symptomen tumoren ruggenmerg en wervelkolom
De klachten en verschijnselen hangen af van de plaats waar zich de tumor bevindt. Ze kunnen worden veroorzaakt door directe of indirecte druk van de tumor op de zenuwbanen van het ruggenmerg of door druk op de bloedvaten van het ruggenmerg. Dat kan leiden tot bloedstuwing (zwelling van het ruggenmerg) of afsluiting van bloedvaten (ruggenmerginfarct). Druk op de zenuwbanen veroorzaakt op den duur beschadiging van de zenuwvezels. U kunt dit merken aan:
- Problemen met kracht.
- Problemen met coördinatie van de bewegingen van armen en/of benen.
- Gevoelsstoornissen (bijvoorbeeld een dof, slapend gevoel in een arm of been, of tintelingen).
- Controle over de blaas en de kringspier van de anus (incontinentie voor urine en/of ontlasting).
- Potentiestoornissen.
- Pijn. Werveltumoren (zowel de kwaadaardige uitzaaiingen als de goedaardige tumoren) gaan vaak gepaard met (heftige) pijn. Vaak ter plaatse van de wervel waarin het tumorweefsel groeit. Meestal is rugpijn echter niet het gevolg van een tumor.
Vaak gaat het om langzaam groeiende tumoren (soms jaren). De verschijnselen kunnen zeer langzaam en geleidelijk ontstaan, waardoor u de veranderingen in eerste instantie niet eens merkt. Vaak is het echter zo dat iemand soms jaren voor de diagnose al klaagt over pijn in een arm, been of ander deel van het lichaam (rug, romp). Typisch daarbij is de nachtelijke pijn, die optreedt in liggende houding en die weer verdwijnt bij het overeind komen.
Omdat ruggenmergtumoren op elke plaats in het ruggenmerg kunnen voorkomen, kunnen de verschijnselen erg verschillen. Er is geen typerende combinatie van klachten en verschijnselen. Daardoor is de diagnose soms niet eenvoudig te stellen. Beknelling van het ruggenmerg hoog in de halswervelkolom kan bijvoorbeeld leiden tot verlamming van de armen en benen. Terwijl een tumor die zich lager in het wervelkanaal bevindt wel tot verlamming van de benen kan leiden, maar niet van de armen.
Wanneer niets aan de tumor wordt gedaan, zal dit in de meeste gevallen op den duur leiden tot een totale verlamming van de spieren die zich onder het ruggenmergsegment van de tumor bevinden. En tot totale gevoelloosheid van dezelfde lichaamsdelen (dwarslaesie).