Patiënten met een diep veneuze trombose worden voornamelijk poliklinisch behandeld, maar komen in eerste instantie met spoed naar CWZ. In de korte periode tussen het vaststellen van de diagnose bij radiologie tot een eerste behandeling op de SEH krijgen zij veel informatie over hun medische situatie en de vervolgstappen. Ook zien zij, tijdens dat korte en stressvolle bezoek aan CWZ, verschillende zorgverleners op meerdere plekken. Binnen twee weken volgt dan een afspraak bij de Trombosepoli van interne geneeskunde, maar in de tussentijd wordt CWZ vaak gebeld door patiënten die niet goed of onvolledig zijn ingelicht. Dit leidt tot onnodige angst en onrust. Ook over en weer tussen betrokken zorgverleners ‘over de lijnen heen’ zijn de afspraken niet altijd even helder. Samenvattend: er is ruimte voor verbetering.
Onrust bij patiënten
Een belangrijke taak van zorgprofessionals die betrokken zijn bij de zorg voor patiënten met een trombosebeen is om hen in de tussentijd gerust te stellen. Daarom is het belangrijk dat alle betrokken zorgverleners patiënten dezelfde informatie geven over hun situatie en de vervolgstappen. Dat gaat nu niet altijd goed waardoor de onrust bij patiënten toeneemt. Miranda Boom, verpleegkundig specialist interne geneeskunde in CWZ, beschrijft wat dit betekent voor de polikliniek interne geneeskunde: ‘De helft van de patiënten belt nu voorafgaand aan hun afspraak met vragen. Dit kan variëren van vragen over compressie zwachtelen of een kous. Maar ook vragen over klachten die nóg niet over zijn, of dat het been dik blijft of pijn blijft doen. Meestal zit achter deze vragen onrust en angst. Het beantwoorden van die vragen is nuttig, alleen kost het veel tijd die beter besteed zou zijn aan daadwerkelijke trombosezorg. En in veel gevallen zouden die vragen niet gesteld hoeven worden als de informatie vooraf duidelijk, begrijpelijk, eenduidig tussen de disciplines en als de vervolgstappen al glashelder zijn voor patiënten.’
Complexe zorgketen
Het trombose-zorgtraject beslaat meerdere lijnen in de regionale zorgketen. Patiënten zien een huisarts, meerdere medisch specialisten op verschillende afdelingen in CWZ, thuiszorg, wijkverpleegkundigen, compressietherapeuten. Het is een enorme keten. Een keten die strakker kan, denkt Miranda. ‘Het zorgproces is complex en de zorg is vaak lastig te organiseren. Tijd om verbinding te zoeken met elkaar.’
Verbinding gezocht bij symposium ‘Trombosezorg in de regio’
Onlangs organiseerde CWZ daarom het symposium ‘Trombosezorg in de regio: tijd voor verbinden’. Dit symposium gaf alle betrokken zorginstellingen en zorgverleners in de keten kennis en nieuwe inzichten over trombose, behandeling en het zorgtraject door de ‘lijnen’ heen. Miranda: ‘Hiermee kunnen we verder bouwen aan een nog optimaler zorgpad voor onze patiënt met diep veneuze trombose in de regio. We hebben elkaars werkgebieden beter leren kennen, discussies gevoerd en elkaar daarmee geïnspireerd. Op die manier hebben we verbinding gezocht die ons gaat helpen bij het optimaliseren van de samenwerking en uiteindelijk dus ook de zorg voor patiënten met een trombosebeen.’ We kregen zulke positieve reacties dat we naast het oppakken van de verbeterpunten hier zeker een vervolg aan gaan geven.
Waar gaan we mee aan de slag?
- Kortere lijnen realiseren tussen alle betrokken zorgpartners, om elkaar beter te leren vinden
- Betere instructies voor patiënten, maar ook voor collega’s in de thuiszorg
- Eenduidig advies voor patiënten vanuit alle betrokken zorgverleners over de lijnen heen
- Werkwijzen en technieken nog beter op elkaar afstemmen tussen SEH en de afdeling Transferpunt van CWZ
- Angstreductie bij patiënten als speerpunt
- Opleidingen mogelijk maken
- Mogelijkheden van e-health onderzoeken