Wetenschappelijk onderzoek hoofdpijn

Onderzoek naar de lange termijn effectiviteit van de occipitale zenuwstimulatie bij chronische clusterhoofdpijn. De huidige onderhoudsbehandeling van clusterhoofdpijn bestaat momenteel voornamelijk uit medicijnen, zoals verapamil en lithium. Helaas werken deze medicijnen niet altijd voldoende en soms zijn er veel bijwerkingen, waardoor het medicijn moet worden gestopt. Om deze redenen is er een grote behoefte aan nieuwe manieren om clusterhoofdpijn te behandelen. Eén van deze manieren is stimulatie van de grote achterhoofdszenuw: occipitale zenuwstimulatie (ONS). Deze behandeling is sinds 2020 beschikbaar voor mensen met medicamenteus onbehandelbare clusterhoofdpijn. Omdat er nog niet veel ervaring is met deze behandeling en de ervaring die er is komt uit onderzoeken, is het erg belangrijk om gegevens over de werkzaamheid te verzamelen bij mensen die hiermee behandeld worden.

In dit onderzoek bekijken we hoe veilig herhaalde corticosteroïd (ontstekingsremmer) injecties bij de grote achterhoofdszenuw zijn voor de behandeling van chronische clusterhoofdpijn. Een injectie bij de achterhoofdszenuw wordt ook wel de GON-injectie genoemd, waarbij GON staat voor ‘Greater Occipital Nerve’. Bij de behandeling van clusterhoofdpijn wordt er bij een GON-injectie methylprednisolon (een specifieke vorm van corticosteroïden) ingespoten. Tot nog toe staan herhaalde GON-injecties nog niet in de behandelrichtlijnen voor chronische clusterhoofdpijn en worden de injecties dus niet vaak gegeven. De werking van de GON- injecties vergelijken we in dit onderzoek met de werking van een placebo. Een placebo is een middel zonder werkzame stof, een ‘nepmiddel’. Ons doel is aan te tonen dat de GON-injecties een effectieve behandeling van eerste keus is. Als de GON-injecties inderdaad op deze manier goed blijken te werken, zal het minder vaak nodig zijn om hoge doseringen voor te moeten schrijven van de nu gangbare clusterhoofdpijn medicatie, die veel bijwerkingen heeft.

Onderzoek naar fremanezumab bij patiënten (van 6 tot en met 17 jaar) met episodische of chronische migraine. Het doel van dit onderzoek is het vergelijken van de effecten van een experimenteel middel dat mogelijk helpt tegen migraine (fremanezumab), met de effecten van een placebo. Zo willen we te weten komen hoe werkzaam en veilig fremanezumab is voor het behandelen van chronische migraine bij kinderen en jongeren. Een placebo is een middel zonder werkzame stof, een ‘nepmiddel’. Onderzoekers gebruiken een placebo om te kijken of een experimenteel middel beter werkt of veiliger is dan wanneer iemand helemaal geen medicijn inneemt. In dit onderzoek is fremanezumab een experimenteel middel, omdat het nog niet is goedgekeurd voor het behandelen van migraine bij kinderen en jongeren.