'Begin mei 2013 kreeg ik allerlei klachten. Ik had vaak dorst, moest veel plassen, was vermoeid en viel in korte tijd veel af. Hier klopt iets niet, dacht ik. In diezelfde periode was het heel druk op mijn werk. Misschien had het daarmee te maken? Ik googelde wel op mijn klachten, maar ging toch niet naar de huisarts. Het zal wel met mijn eigenwijsheid te maken hebben.'
Uitgedroogd
'Totdat ik op een zondagochtend in juni op het punt stond met mijn dochters naar de dierentuin te gaan. Ze schrokken zich rot toen ze mij zagen en belden meteen de huisartsenpost waar we meteen terecht konden. Nog diezelfde dag lag ik aan het infuus. Ik was uitgedroogd en had hele hoge suikerwaarden. Zo hoog dat mijn bloed aan het verzuren was. De internist waarschuwde me dat als ik 2 tot 3 dagen later was gekomen, ik het niet had overleefd. Toen dat besef tot me doordrong, heb ik alles stopgezet. Ik moest mezelf en mijn lichaam weer op de rit krijgen. Ik luister nu naar mijn lichaam. Ík sta op de eerste plaats, daarna komt het werk. Verder zijn de drie bekende 'R'-s voor mij van levensbelang: rust, reinheid en regelmaat. Als ik me daaraan houd, blijf ik stabiel. Voor mijn werk bijvoorbeeld ben ik veel op pad. Voorheen kon ik lekker doorgaan en stelde ik het eten uit. Nu zeg ik rond 12.00 uur: 'Jongens ik stop ermee. Ik ga lunchen.'
OmniPod
‘Ik heb diabetes type 1. Mijn lichaam maakt dus geen insuline meer aan. Meestal openbaart zich dat op jonge leeftijd. Op mijn leeftijd noemen ze dit LADA Vier keer per dag moet ik injecteren. Ik draag nu een zogenoemde OmniPod die op mijn buik vastzit. Er zit voor drie dagen insuline in. Het meten van de bloedsuikerwaarden gebeurt via een soort van afstandsbediening. Die heb ik nu een jaar in gebruik. Veel gemakkelijker dan de insulinepennen. Voor mijn werk reis ik regelmatig en dan is het gebruik van een insulinepen in verband met privacy niet echt prettig. Zeker niet in restaurants.'
'Er is heel goed te leven met diabetes.'
Jos Granneman, diabetespatiënt
Goed bezig
‘Internist Jansen is vanaf het begin betrokken geweest. Ik waardeer zijn vakbekwaamheid. Laatst kreeg ik een compliment van hem: 'Je bent goed bezig', zei hij. Ook diabetesverpleegkundige Masha de Boer begeleidt me. Ze geeft goed uitleg en is begaan met mijn wel en wee. Echt geweldig vind ik haar professionele aanpak! Ik houd een dagboek bij waarin ik bijhoud wat ik heb gegeten, wat mijn waarden zijn en hoe ik me voel. Masha leest één keer per maand mee en geeft haar commentaar. Zij concludeert bijvoorbeeld dat mijn instelling hoger of lager moet. Ik hoor verhalen van collega's die ook diabetes hebben. Vaak voel ik me een bofkont omdat ik in CWZ bij de diabetespoli zo'n goede begeleiding krijg.'
Terrasje
'Ik ben nu ruim twee jaar verder en het gaat goed. Er is heel goed te leven met diabetes. Als je jezelf onder controle houdt, kun je er honderd mee worden. Vroeger flikkerde ik alles in mijn boodschappenwagentje. Ik had geen flauw benul van wat ik at. Nu weet ik wat goed voor mij is en wat ik beter kan laten staan. Als ik ervoor terugkrijg dat ik goede waardes heb, heb ik het er graag voor over. Sinds de diagnose heb ik mijn oude liefhebberij weer opgepakt: lange afstandswandelingen maken. Bewegen is namelijk goed voor mijn gezondheid. Als het mooi weer is, loop ik volop. Niet voor de snelheid of de kilometers, maar gewoon voor het buiten zijn, af en toe een terrasje pakken en genieten van wat er op mijn pad komt.'
Juni 2015